خدايا: من را ببخش، بخاطر همه درهايي كه كوبيدم و در تو نبود.

تقریبا همه رو متقاعد کردم که دیگه دوستت ندارم، حالا وقتشه که خودم رو متقاعد کنم!

هر چه بغضت بزرگتر باشه بهانه‌ی ترکيدنش کوچکتره

به کجا باید رفت؟ به که باید دل بست؟
سر در آغوش چه کس؟ دل کجا آرامست؟
پشت هر چهره نقابی پیداست،
پس آن، باز نقابی دیگر

چرا هر چى يه نفر رو بيشتر ميخواى اون بى تفاوت تر و مغرور تر ميشه،يعنى نميشه قانون دوست داشتن را عوض كنيم؟

اگــر بــه کـسی بــیش از حد بــها دهــی، حتمآ بــه او بــدهـکار مــیشوی...شدم مگه نه؟

گذر زمان هیچ چیزی را حل نمی کند ماست مالی می کند...

هر وقت کم می آورم
می گویم
اصلا مهم نیست!
اما تو که می دانی نبودنت چقدر مهم است ...
دیده ای شیشه های اتومبیل را وقتی ضربه ای می خورند و می شکنند!؟
دیده ای شیشه خرد می شود ولی از هم نمی پاشد!؟
این روزها همان شیشه ام؛
خرد و تکه تکه،
از هم نمی پاشم ...
ولی شکسته ام ...
باور کن!

همۀ آدما برای خودشون یه چیز " یواشکی" دارن, یه اتفاق یواشکی, یه حس یواشکی, یه آدم یواشکی, شایدم یه عشق یواشکی

اشتباه درست از همانجایی شروع می شه که یک نفر رو بیشتر از آنچه که هست می پنداری!!

این روزها زیادی ساکت شده ام، حرفهایم، نمی دانم چرا به جای گلو از چشمهایم بیرون می آیند...!

قربونت برم خدا كه اگه يه روز توي ذوق من نزنی روزت شب نميشه...!

کلمه ی ببخشید برای بعضیا مثل جونشون می مونه، می ترسن از حلقشون در بیاد بمیرن!

در رویاهایم
هر چقدر هم که می دوم
باز به تو نمی رسم !!
تو از دور مرا صدا میزنی که بیا !
من می دوم و فاصله ها هنوز برجاست .....
لعنت بر آنکه دایره را شناخت !!!

فرزندِ ایوب نیستم اگر...
پس میراثِ کیست در من اینهمه صبر؟

جمع شده است، حرفهایم در انتهایی ترین بغض مانده در تکرار روزهای بی تو بودن و هرچه صبر میکنم نه می شکند نه تو می آیی

من برای تنها نبودن آدمهای زیادی دوروبرم دارم، آن چیزی که ندارم کسی برای "بـا هم بودن" اسـت.

تنهایی یعنی اینکه: یکی میشه همه ی زندیگیت ولی هیچ جای زندگیت حضور نداره!!!

تمام کافه های جهان
سرگرم پر کردن جای خالی تو اند
غافل از اینکه تو
جایی میان خیالهای شبانه ی من
داری برای من شراب می ریزی

پیاده روهای این خیابان خراب شده مست اندخیال برشان داشته که تو دست در گردن من داری

نمی دانند من با هر بارانی اندوه فراموش شده ام را با خود به خیابان می برم و تویی در کار نیست

گفته بودم بی تو سخت میگذرد بی انصاف حرفم را پس میگیرم بی تو انگار اصلا نمیگذرد ...!

بیزارم از اینکه... از روی عادت... عاشقت باشم

يادت باشد کسی که به جاي فرياد زدن سکوت ميکند يک روز به جاي اينکه صبر کند در را باز ميکند و ميرود...

خيال کردی رفتی و تمام ؟؟ پريدی و خلاص! من که هرگز کوتاه نمی آيم می بينی! تا ابد دهانت از شعر های عاشقانه من سرويس است....!!!!

تمام داستان دقیقا از همان جایی آغاز میشود که ترازو بر میداری و میافتی به جان دوست داشتنت!
اندازه می گیری!
حساب و کتاب می کنی!
مقایسه می کنی!
و خدا نکند حساب و کتابت برسد به آنجا که زیادتر دوستش داشته ای،
که زیادتر دل داده ای،
که زیادتر گذشته ای،
که زیادتر بخشیده ای،
به قدر یک ذره،
یک نقطه، یک ثانیه حتی!
درست از همانجاست که توقع آغاز می شود!
و توقع آغاز همه ی رنج هایی است که،
به نام عشق می بریم ...!

دارم فکر می کنم ...
چقدر خوب می شد نزدیک صورتم نفس نمی کشیدی! می دونی من رک تر از اونم که نبوسمت ...!

روزگــار نبودنت را برایم دیـکـتـه می کند و نـمـره ی من باز می شود صــفر هنوز نـبودنـت را یاد نگرفته ام

آســمان نيــستم کــه هــر پـــرنده سـهمی از مــن باشد مــن آن پــرنده ام که ســهم آسمانش را از چــشمان "تــو " ميخواهد

امشب كسی به سیب دلم ناخنك زده است!
بر زخمهای كهنه قلبم نمك زده است!
قصدم گلایه نیست، خودت جای من، ببین.
ما را فقط نه دوست، نه دشمن، فلك زده است!
امروز هم گذشت و دلت میهمان نشد.
بر سفره ای كه نان دعایش كپك زده است!
دارد به باد می سپرد این پیام را
سیب دلم برای تو ای دوست، لك زده است

اشتباه من این بود هر جا رنجیدم لبخند زدم فکر کردند درد ندارد، سنگین تر زدند ضربه ها را....

تو دوستم نداري! براي نبودنم چه بهانه اي از اين بالاتر

حســــرت يعني خواستن تـــــــو كه داشتن نمي شود هيـــچوقـــــــــت !!!

تو رفتی انگار که من از اولش نبودم! من ولی می مانم انگار که تو تا آخرش هستی...

خواســتن، همیشه توانســتن نیست ... گاهی فقط داغ بزرگی ست که تا ابد بر دلت خواهد ماند ... !

درد، مرا انتخاب کرد
من، تــــو را
تـــــو، رفتن را
آسوده برو! دلواپس نباش
من و درد و یـــــــادت تا ابـــــــد با هم هستیم.